Gabriel Zabłudowski urodził się 22 marca 1684 w Zwierkach. Pochodził z prawosławnej rodziny Gowdelów. Chłopiec ten wyróżniał się pobożnością i zamiłowaniem do modlitwy, nie bawił się z rówieśnikami, a wolny czas poświęcał Bogu.

Dnia 11 kwietnia 1690r. zaginął, lecz po dziewięciu dniach znaleziono go martwego w pobliskim lesie. Wiadomo było, że został zamordowany, a co więcej- torturowany, na co wskazywały rany na jego ciele. Po przeprowadzeniu śledztwa, oskarżenie padło na zamieszkującego pobliskie tereny Żyda, który porwał Gabriela do Białegostoku, gdzie chłopca poddano torturom. Potwierdzeniem tego czynu miało być trwające wówczas żydowskie święto Pesach, kiedy to Żydzi dokonywali mordów rytualnych. Nierozłożone ciało chłopca zostało oddane rodzicom, którzy pochowali je niedaleko cerkwi w Zwierkach.

Podczas panowania epidemii cholery w 1720r. naruszono grób Gabriela. Dokonano wtedy zaskakującego odkrycia, bowiem okazało się, że pomimo tylu lat, ciało chłopca nie uległo rozkładowi. Po tym zdarzeniu epidemia ustała, a wiele osób ozdrowiało. Niedługo potem, cudowne relikwie chłopca zostały przeniesione do podziemi cerkwi w Zwierkach. W 1746 roku świątynia ta spłonęła, lecz święte szczątki Gabriela ocalały, a nadpalona rączka- zagoiła się. Po pożarze relikwie zostały przeniesione do monasteru zabłudowskiego, jednak poprzez ciężką sytuację, która panowała w tym czasie w monasterze, 9 maja 1755 roku postanowiono przenieść je do monasteru Świętej Trójcy w Słucku. W 1944 r. relikwie świętego ponownie zmieniły miejsce swego spoczynku i zostały przewiezione do cerkwi Matki Bożej w Grodnie.

Z końcem września 1992 roku, z błogosławieństwa arcybiskupa białostockiego i gdańskiego Sawy oraz grodzieńskiego i wołkowyckiego Walentyna, relikwie świętego Gabriela zostały uroczyście przeniesione do soboru św. Mikołaja w Białymstoku. W 1894 roku, w miejscu, gdzie znajdował się dom rodziców świętego Gabriela została wybudowana kaplica, która spłonęła w 1902 roku. Ocalono wówczas od ognia jedynie ikonę świętego i krzyż.

TROPARION, ton 5
Swiatyj Mładiencze Hawriile, Ty za probodiennaho nas radi ot złych ludiej w rebra probodien był jesi, i za istoszczywszaho krow swoju za nas, wsie tieło Twoje na istoszczenije krowie w lutyja jazwy priedał jesi, nynie że wo sławie wiecznoj s Nim wiesieliszisia. Tiem że pominaj tamo i nas, zdie cztuszczich Tia, prosia nam zdrawija tielesiem i spasienija duszam naszym.

TROPARION, ton 5
Święte Dziecię Gabrielu, w imię Przebitego za nas, przez złych ludzi miałeś przekłute ciało, i za Wykrwawionego za nas, całe ciało na wykrwawienie i straszliwe rany oddałeś, dzisiaj zaś w chwale wiecznej z Nim się weselisz. Wspomnij tam i nas, którzy tu na ziemi Ciebie czczą, módl się o zdrowie naszych ciał i zbawienie naszych dusz.