domowym. Może to być na przykład przyciszenie telewizora, wyłączenie komputera, rezygnacja z oglądania programów rozrywkowych, wykorzystanie wolnego czasu na religijną lekturę, tak, aby wzbogacić nasze wewnętrzne życie i dźwignąć je na wyższy poziom. Można ten czas wykorzystać na przemyślenia i poprawę stosunków międzyludzkich w naszym życiu. Należałoby również poddawać szczególnej kontroli nasz język. Mowa ludzka wyposażona jest w ogromną siłę, pozytywną lub negatywną. Mimowolnie wypowiedziany żart może niekiedy pociągnąć za sobą fatalne skutki, może jednak pełnić role świadectwa. Przygodna rozmowa, gdy idzie o przekazanie naszego punktu widzenia, lub przekonanie o potrzebie zajęcia innej postawy, zdziałać może więcej niż całe kazanie. I jakże często bywa, że ludzie nawracają się do Boga dlatego, że w drugim człowieku dojrzeli światłość, radość, głębię i miłość.

Wielki Post jest więc porą, kiedy człowiek odnawia swoją wiarę i odnawia swoje życie w całej pełni i głębi jego sensu. Wstrzymując się o spożywania pokarmu, rozpoznajemy na nowo słodycz jego smaku i uczymy się, jak mamy go z radością i wdzięcznością przyjmować od Boga. Wyrzekając się rozrywek i ujmując w karby gadulstwo, zaczynamy zdawać sobie sprawę, jak wielkie wartości kryją się w utrzymywaniu stosunków z ludźmi, w ludzkiej pracy i ludzkiej sztuce. Odkrywamy to po prostu dlatego, że odkrywamy Boga, że wracamy do Niego i poprzez Niego do tego wszystkiego, co On nam dał w Swej nieskończonej miłości i miłosierdziu.

W duchu modlitw Niedzieli Przebaczenia- zacznijmy zatem z radością czas postu, przygotowani na duchowe zmagania. Oczyśćmy dusze, oczyśćmy ciało. Jak od pokarmów popośćmy i od namiętności, karmiąc się cnotami ducha. Dzięki nim doskonaląc się w miłości będziemy godni ujrzeć Przenajświętszą Mękę Chrystusa Boga i Świętą Paschę w duchowej radości.