We wszystkich wymienionych miejscowościach odwiedzali nas stale dziadek o. Piotr Struk-Strukow oraz liczni członkowie rodziny ze strony Mamy i Ojca. W Głuszycy i Świdnicy stale mieszkał z nami dziadek R. Bergmann. Kolejne zdjęcie (Fot. 15) pokazuje jedno z ostatnich spotkań obu dziadków. Nadal jeździliśmy do Łodzi m.in. na chrzciny dzieci mojej cioci, tj. siostry mojej Mamy, Walentyny Bytnar (z d. Struk-Strukow), najpierw mojego ciotecznego brata Jerzego Bytnara, a później mojej ciotecznej siostry Elżbiety, obecnie matuszki Dziewiatowskiej (w Sosnowcu). Jedno z niewielu zachowanych zdjęć z tego okresu (Fot. 16) pokazuje odwiedziny Mamy i młodszego brata Igora w Łodzi u dziadka w 1957 r.

W latach 1954-1959 studiowałem na Wydziale Nauk Przyrodniczych Uniwersytetu Wrocławskiego biologię ze specjalizacją w zakresie antropologii. Nie miałem jednak gdzie mieszkać, wówczas zaprzyjaźniony z naszą rodziną od najdawniejszych czasów Władyka Stiefan (Rudyk, 1891-1969), późniejszy Metropolita, znalazł mi pokój sublokatorski w domu za rogiem ul. Dąbrowskiego, tj. przy ul. Kniaziewicza 20, w najbliższym sąsiedztwie naszej cerkwi. Mieszkałem tam w latach 1954-1957. Dwukrotnie w tych latach przychodziłem z dziadkiem o. P. Struk-Strukowem do Władyki na imieniny.

W 1959 r. ukończyłem studia biologiczne jako antropolog i rozpocząłem pracę jako pracownik naukowo-badawczy i dydaktyczny w Akademii Medycznej, później w Polskiej Akademii Nauk, następnie w Akademii Wychowania Fizycznego i ponownie w Polskiej Akademii Nauk kolejno jako asystent, adiunkt, docent, profesor (antropolog, anatom, genetyk). Przez wiele lat pracowałem na wielu stanowiskach kierowniczych i pełniłem wiele różnych funkcji, np. ciągu dwunastu lat byłem prezesem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Antropologicznego. Ostatnie lata przed emeryturą byłem dyrektorem Zakładu Antropologii PAN we Wrocławiu. Od 2007 r. jestem członkiem Zarządu Stowarzyszenia Prawosławnego im. Świętych Apostołów Piotra i Pawła we Wrocławiu.

W 1961 r. rodzice moi wraz z młodszym rodzeństwem przenieśli się ze Świdnicy na stałe do Wrocławia, gdzie mój Ojciec aż do emerytury pracował jako dyrektor Wrocławskiej Centrali Materiałów Budowlanych.

Od 1963 r. Katedra Narodzenia Przenajświętszej Bogarodzicy mieściła się już przy ul. św. Mikołaja, gdzie dn. 13 czerwca 1965 r. wzięliśmy ślub z moją żoną Irmą (z d. Kacprzak), którego udzielił nam o. Konstanty Bajko (1909-1984) (Fot. 17). Żona jest lekarzem specjalistą pediatrii i chorób zakaźnych, profesorem medycyny, emerytowanym kierownikiem Katedry i Kliniki Pediatrii i Chorób Infekcyjnych Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu. Od ówczesnego Władyki Wasilija, późniejszego Metropolity, również dawnego znajomego mojego dziadka i rodziny, otrzymaliśmy w prezencie ślubnym w małą ikonę.