Fiodor Kuźma był znajomym Wiaczesława Kościuszki jeszcze z Baranowicz. W pierwszym numerze ukazującego się we Wrocławiu „Słowa Polskiego” 1 stycznia 1947 roku zamieścił informację o decyzji rady miejskiej. Znoskowie zamieszkali w niewielkim, dwupokojowym, zawilgoconym mieszkaniu.

Przed wojną pod numerem 14 mieścił się kościół Związku Baptystów Niemieckich, a budynek obok służył celom administracyjno-mieszkaniowym. To właśnie w budynku nr 16, w salce na parterze, 18 marca 1947 roku odprawiono pierwszą wieczernię na nowym miejscu dla siedemnastu osób. Na następną przyszło pięćdziesiąt. Liczba wiernych rosła i trzeba było urządzić cerkiew. Podniszczony obiekt dawnego zboru wymagał remontu, a w powojennych, trudnych czasach niełatwo było o środki. Ksiądz Znosko, duchowny w ósmym pokoleniu, sprzedał odziedziczony po dziadku i ojcu złoty zegarek z podwójną kopertą. Do prac włączyli się parafianie, każdy służył pomocą jak umiał. Proboszcz często bywał murarzem, cieślą, malarzem. 19 maja 1947 roku przywiózł z nieistniejącej cerkwi św. Mikołaja w Sosnowcu ikonostas i kioty.

W międzyczasie liczba wiernych znacznie się powiększyła. 28 kwietnia 1947 roku rozpoczęła się Akcja Wisła i w jej wyniku na terenie województwa wrocławskiego znalazło się ponad pięć tysięcy prawosławnych Ukraińców i Łemków.

– Kiedy latem 1947 roku przyjechaliśmy do Wrocławia, miasto sprawiało bardzo przygnębiające wrażenie

– wspomina Raisa Biegun, córka zmarłego w 1983 roku o. mitrata Stefana Bieguna, przed wysiedleniem proboszcza we Florynce.

Na ulicach zalegał gruz, porozwalane książki, dokumenty i zdjęcia. Biegunowie dotarli na Dąbrowskiego.

– Od początku pomiędzy moim ojcem, a o. Aleksym nawiązała się serdeczna przyjaźń, która przetrwała do śmierci papy – wspomina.

Cerkiew Narodzenia Bogarodzicy wyświęcił 31 sierpnia 1947 roku biskup łódzki Jerzy. Pamiątką po tamtym dniu jest dyplom z podpisami duchownych i biorących udział w liturgii konsekracyjnej wiernych, a dzień konsekracji cerkwi na Dąbrowskiego uważany jest za początek wrocławskiej parafii. Parafia w porozumieniu z wiernymi przyjęła kalendarz gregoriański, dopiero wiele lat później biskup Bazyli (Doroszkiewicz) przywrócił kalendarz juliański.

W niedzielę 12 września 1948 roku wrocławską świątynię podniesiono do rangi cerkwi katedralnej. Uroczystościom w asyście duchowieństwa ziem odzyskanych przewodniczył biskup Michał (Kiedrow).