Po blisko 70 latach na wieżę Katedry prawosławnej przy ul. Św. Mikołaja we Wrocławiu wrócił Zegar Kluskowy. W czwartek 21 sierpnia 2014r. odbyło się jego uroczyste odsłonięcie.

"Pierwsze wzmianki o Zegarze Kluskowym odnotowano na przełomie XV i XVIw.. Podczas rekonstrukcji odtworzyliśmy historyczny kolor tynkowego cyferblatu. Tu chcę zaznaczyć, że większość zegarów ma tarczę wykonaną z metalu. Ciekawostką jest sposób zapisu cyfry cztery. Są to cztery rzymskie jedynki, a nie jak obecnie piszemy jedynka i piątka" – wyjaśnia Zdzisław Żak z Biura Miejskiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu.

Obok niego zrekonstruowano także dwa zegary słoneczne. "Te czasomierze zniknęły podczas jednego z remontów świątyni ponad 100 lat temu. Teraz udało się je odtworzyć i pięknie się komponują z Zegarem Kluskowym" – dodaje Zdzisław Żak.

Podczas prac konserwatorskich wyremontowano także wieżę kościoła prawosławnego. Koszt inwestycji wyniósł około 130 tys. złotych. Pieniądze pochodziły z budżetu miejskiego konserwatora zabytków. "To kolejna atrakcja na historycznej mapie Wrocławia. Jest to miejsce z legendą, która może zaciekawić turystów odwiedzających nasze miasto" – mówi Adam Grehl, wiceprezydent Wrocławia.

W uroczystości uczestniczyli przedstawiciele Kościoła Prawosławnego. "To ważny dzień dla Kościoła. Udało się odtworzyć jego historię. To koniec kolejnego etapu kompleksowego remontu świątyni" – podsumowuje ks. abp. Jeremiasz, ordynariusz diecezji wrocławsko - szczecińskiej Kościoła Prawosławnego.

Zegar na ścianie kościoła p.w. Św. Barbary spóźniał się w stosunku do innych zegarów w centrum Wrocławia o 10 do 15 minut. Opóźnienie tłumaczono troską o uszy mieszkańców, którzy skarżyli się na głośne bicie dzwonów o pełnej godzinie. Wrocławskie gospodynie szybko doceniły potencjał jaki daje opóźnienie zegara. Wrzucały kluski ziemniaczane, gdy biły dzwony w centrum i wyciągały je idealnie ugotowane w momencie bicia Zegara Kluskowego. Obecnie zegar już nie będzie się spóźniać.

Kościół p.w. Św. Barbary powstał na przeł. XV i XVIw. jako kościół filialny i pogrzebowy parafii Św. Elżbiety. Zbudowany w stylu gotyckim jako trójnawowa bryła z cegły. W latach 1741-1920 świątynia pełniła funkcję kościoła garnizonowego. Zniszczenia z okresu II wojny światowej sięgnęły 70%. Kościół stracił wyposażenie i średniowieczne polichromie, spłonęły dachy, runęły sklepienia. Wtedy też zniszczeniu uległ zegar Kluskowy. Odbudowę świątyni przeprowadzono w latach 1959-1961. Przekazany Kościołowi Prawosławnemu w czerwcu 1963r. i ustanowiony katedrą diecezji wrocławsko-szczecińskiej. Obiekt wpisano do rejestru zabytków

Film z uroczystości: www.youtube.com, za: www.wroclaw.pl