W prawosławnej Katedrze pw. Narodzenia Przenajświętszej Bogarodzicy we Wrocławiu J.E. Arcybiskup Jeremiasz udzielił 13 lipca 2014r. święceń prezbiterskich diakonowi Igorowi Haburze. Jego święcenia diakońskie odbyły się 6 lipca 2014r.

W uroczystości uczestniczyło duchowieństwo Katedry w osobach: wprowadzający ks. prot. Wiktor Jacewicz, ks. Marcin Prokopiuk, ks. protodiakon Mieczysław Oleśniewicz oraz koledzy ks. Igora z seminarium: ks. diakon Remigiusz Sosnowy (Ordynariat), lektor Arkadiusz Romaniuk i Piotr Hanczaruk z małżonką.

Miłym akcentem była też obecność na Św. Liturgii ks. Pawła Sidoruka i młodzieży wracającej z obozu w Cieplicach do swoich domów w Bielsku Podlaskim. Na uroczystość święceń do Katedry przybyła rodzina i znajomi z Zielonej Góry, Torzymia, Szprotawy, Przemkowa, Szczecina i Legnicy oraz miejscowi parafianie.

Pod koniec Św. Liturgii Władyka Jeremiasz, zwracając się do ks. Igora i jego m. Aleksandry (z domu Szmajda), powiedział, że raduje się nie tylko rodzina i wszyscy obecni tu na ziemi, ale również tata ks. Igora, ks. Antoni Habura, który zginał tragicznie w katastrofie samochodowej.

Życie ks. Antoniego, choć krótkie, kontynuował Władyka, było bardzo efektywne. Przybywało w naszej Diecezji parafian, cerkwi i młodzieży zaangażowanej w życie cerkiewno-duchowe i aktywnej w życiu świeckim. Ks. Antoni służył równocześnie w Zielonej Górze i w Torzymiu, rozpoczął również organizację parafii w Słubicach. Będąc przy tym diecezjalnym opiekunem młodzieży pielgrzymował z nią m.in. na Św. Górę Grabarkę oraz organizował różnego rodzaju młodzieżowe spotkania, w tym meetingi sportowe.

Obecnej na Św. Liturgii mamie ks. Igora, matuszce Joannie, rodzicom m. Aleksandry, dziadkom i całej rodzinie J.E. Jeremiasz serdecznie pogratulował i podziękował za to, że potrafili wychować takich ludzi, z których jedno zostaje księdzem, a drugie matuszką.

Ks. Igor, student ostatniego roku Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie, a m. Aleksandra, świeża absolwentka studiów pedagogicznych ze specjalnością pedagogika specjalna, są jak zaznaczył Władyka, jeszcze młodymi ludźmi, bez większego doświadczenia życiowego, ale podczas święceń kapłańskich ks. Igora otrzymali dar łaski Ducha Świętego. Objawia się On przez intuicję jak znaleźć się w obliczu własnych problemów życia codziennego, ale też problemów innych ludzi, którzy pukać będą do drzwi plebanii w ważnych, ale też i trywialnych sprawach.

Życie księży i ich rodzin jest trudne, bywa tragiczne i niedostatnie, poddawane słusznej lub niesłusznej krytyce przez parafian i innych ludzi. Mimo wszystko w ich domach może być normalnie i radośnie, jeśli tylko zachowana zostanie na co dzień pamięć, że dla nich najważniejsza jest Św. Liturgia oraz inne nabożeństwa i że obok nich zawsze czuwa Chrystus Pantoktator.