24 listopada 2013r. w cerkwi w Świdnicy odbyło się pierwsze nabożeństwo po dokonaniu rekonstrukcji stropu kopuły. Został on podwyższony na pierwotną wysokość ponad okna bębna kopuły, które teraz świecą do środka świątyni.

Sufit został obniżony w 1904r. ze względu prawdopodobnie na ogrzewanie nawiewowe. Na zdjęciach widoczne są znaki ciesielskie. W ten sposób świątynia utraciła górne źródło światła, co stało się jeszcze bardziej odczuwalne po odcięciu dużego południowego okna przez ikonostas. W świątyni krzyżowo kopułowej środkowy czworobok symbolizuje świat materialny i doczesny, natomiast znajdujący się nad nim ośmiobok – świat duchowy i wieczny, z którego na ziemię leje się światłość Łaski Ducha Świętego i spogląda oblicze Pantokratora. Odcięcie bębna z oknami czyniło tę symbolikę nieczytelną. Jak bardzo ta perspektywa przestrzenna oddziałuje na modlących się odczuliśmy dopiero po zakończeniu robót.

Zamiast osadzonych w tynku nieoprawionych szyb zbrojonych, bęben został wyposażony w podwójne szczelnie okna w dębowej oprawie. Oryginalne tynki zostały uzupełnione i wzmocnione. Projekt wykonał w charakterze ofiary architekt mgr inż. Zbigniew Mazij. Po uzyskaniu zgody konserwatora zabytków został on zrealizowany przez ekipę ciesielską p. Sylwestra Bereżańskiego. Prace były przeprowadzone bardzo sprawnie w ciągu niecałych 10 dni.